Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quis istud possit, inquit, negare? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Quare conare, quaeso.

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello,
illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et
scio ab Antiocho nostro dici sic solere;

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Bork: Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Confecta res esset.: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Bork: Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.
Quonam, inquit, modo?: Non est igitur summum malum dolor.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sin aliud quid voles, postea. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Duo Reges: constructio interrete.

Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Ratio quidem vestra sic cogit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Quocirca eodem modo sapiens erit affectus erga amicum, quo in se ipsum, quosque labores propter suam voluptatem susciperet, eosdem suscipiet propter amici voluptatem.